விலங்கிற்குதவும் மனிதரே!
கிறித்துவின் வாக்கு:
லூக்கா 14:1-6.
| 1 ஒரு ஓய்வுநாளிலே பரிசேயரில் தலைவனாகிய ஒருவனுடைய வீட்டிலே அவர் போஜனம் பண்ணும்படிக்குப் போயிருந்தார். 2 அப்பொழுது நீர்க்கோவை வியாதியுள்ள ஒரு மனுஷன் அவருக்கு முன்பாக இருந்தான். என்ன செய்வாரோவென்று ஜனங்கள் அவர்மேல் நோக்கமாயிருந்தார்கள்.3 இயேசு நியாயசாஸ்திரிகளையும் பரிசேயரையும் பார்த்து: ஓய்வு நாளிலே சொஸ்தமாக்குகிறது நியாயமா என்று கேட்டார்.4 அதற்கு அவர்கள் பேசாமலிருந்தார்கள். அப்பொழுது அவர் அவனை அழைத்து, சொஸ்தமாக்கி, அனுப்பிவிட்டு,5 அவர்களை நோக்கி: உங்களில் ஒருவனுடைய கழுதையாவது எருதாவது ஓய்வுநாளில் துரவிலே விழுந்தால், அவன் அதை உடனே தூக்கிவிடானோ என்றார்.6 அதற்கு உத்தரவுசொல்ல அவர்களால் கூடாமற்போயிற்று. கிறித்துவில் வாழ்வு: விழுந்து விட்டது விலங்குயென்றால், விரைந்துதவப் பதறுகிறோம். எழுந்து வராதது தலைவருமென்றால். ஏங்கித் துடித்துக் கதறுகிறோம். அழுது மாள்வது எளியவராதலால், அக்கரையெடாது நழுவுகிறோம். பழுது என்பது உள்ளிருப்பதால், பரிவு வாக்கினால் கழுவுகிறோம்! ஆமென். |